Kinderen hebben op grond van de wet altijd recht op een minimaal wettelijk erfdeel, ook wel de 'legitieme portie' genoemd. Zelfs als de kinderen in een testament zijn onterfd, behouden zij hun recht op hun legitieme portie.
In dat geval bedraagt de legitieme portie altijd de helft van het eigenlijke erfdeel van het kind dat er zou zijn zonder testament.
Als een kind zich beroept op zijn legitieme portie, krijgt het een vordering in de vorm van een geldbedrag ter grootte van de legitieme portie. Het kind heeft vervolgens het recht om deze legitieme portie zes maanden na het overlijden van de ouder op te eisen, maar heeft verder geen enkel recht op de goederen van de nalatenschap. Het kind is in deze gevallen géén erfgenaam.
In een testament kan de erflater bepalen dat de legitieme portie pas opeisbaar is bij het overlijden van de langstlevende ouder of levenspartner, met wie de erflater op grond van een samenlevingscontract samenwoonde.
