Wanneer je goederen afneemt van een leverancier die in een EU-land is gevestigd, mag deze leverancier de goederen leveren met '0%' btw. Dat betekent dat op dienst factuur de goederen aan jou in rekening worden gebracht zonder dat er btw bovenop de prijs is gezet. Dat mag alléén wanneer:
- Jijzelf in Nederland btw-plichtig ondernemer bent
- Jij je btw-identificatienummer hebt verstrekt aan de leverancier
- De leverancier op zijn factuur zijn eigen btw-identificatienummer en het jouwe heeft vermeld
- Op de factuur van de leverancier "0%' voor btw wordt vermeld
- Vast staat dat de goederen het land van de leverancier hebben verlaten en bij jou in Nederland zijn geleverd
Administratieve gevolgen
Dat je geen btw aan de leverancier hoeft te betalen betekent niet dat je hiermee klaar bent. De EU wil namelijk kunnen controleren of het grensoverschrijdend verkeer met 0% btw wel terecht is. Immers, zonder controle zou iedere ondernemer zijn opbrengsten schijnbaar over de grens kunnen behalen zonder btw af te dragen. Het gevolg is dat er wat administratieve handelingen moeten worden verricht door zowel de leverancier als door jou, om die controle mogelijk te maken. In je eerstvolgende aangifte omzetbelasting moet je vermelden dat je goederen geleverd hebt gekregen uit de EU. Je vermeld het bedrag van de leveringen, exclusief btw. De leverancier doet iets soortgelijks in zijn EU-land. Op zijn aangifte omzetbelasting meldt hij dat hij goederen met 0% geleverd heeft naar een ander EU-land. Vervolgens vult hij een formulier voor ICP-transacties in, waar hij opgeeft aan welk btw-identificatienummer hij geleverd heeft en voor welk bedrag. Eigenlijk is dit niet zo moeilijk. Het moeilijkst is het vooral om niet te vergeten dat je deze ICP-opgaven moet doen. Dit vergeten kan leiden tot extreem hoge boetes.
Het afnemen van een dienst die verricht wordt door een opdrachtnemer uit de EU
Stel dat je voor je beroep iemand uit Duitsland vraagt aan jou een dienst te verrichten. Je krijgt dan een factuur van hem of haar. Daarop wordt geen Duitse Mehrwertsteuer in rekening gebracht, maar in plaats daarvan staat er vermeld "reversed charge". Dat betekent dat de btw naar jou is verlegd en door jou verschuldigd is aan de Nederlandse belastingdienst. Je zult nu op je eerstvolgende aangifte omzetbelasting de rubriek moeten invullen waar wordt gevraagd naar diensten uit landen binnen de EU. Stel dat de factuur van je opdrachtnemer € 500 bedraagt. Je bent nu 21% daarvan verschuldigd aan omzetbelasting ofwel € 105, en die vul je in in je aangifte. Vervolgens moet je je afvragen of je die omzetbelasting, die je op deze manier verschuldigd bent, weer mag vermelden bij vraag 5 op het aangiftebiljet, waar je de btw die op kosten drukt, mag terugvragen. Dat mag in elk geval wanneer je over al je activiteiten omzetbelasting verschuldigd bent. Wanneer je over activiteiten, waarvoor deze dienst verricht is, geen omzetbelasting hoeft af te dragen, mag je de omzetbelasting die je verschuldigd was bij het afnemen van de dienst, niet terugvragen. Dat is logisch. Want wanneer jouw dienstverlener een Nederlandse ondernemer zou zijn geweest, zou die gewoon, zonder verleggingsregels, aan jou de btw in rekening hebben gebracht, en je zou die in dat geval ook niet hebben mogen terugvragen.
Factuureisen
Over de eisen die aan facturen worden gesteld hebben we een apart artikel geschreven. Die eisen gelden voor alle gevallen. In het geval van leveringen en diensten binnen de EU is één regel zo belangrijk dat we hem hier even extra aandacht geven. Dat is de regel dat op facturen bij "intracommunautaire transacties" op de factuur het btw-identificatienummer moet staan van zowel de verrichter van de dienst alsook van de afnemer van de dienst. Dat nummer is jouw geval je btw-nummer, voorafgegaan door "NL". Dus bij voorbeeld: NL.123456789.B01 Een Duits btw-identificatie-nummer heet daar MwSt-ID-nummer; in romaanstalige landen heet zo'n nummer TVA-ID, en in het Engels heet het VAT-ID. Wanneer je communiceert met opdrachtnemers of opdrachtgevers in andere landen, die niet Frans of Duits spreken is het het meest effectief om in het Engels je VAT-ID-Number te melden. Niet alleen de melding is vereist, maar je moet er ook controle op verrichten. Je bent er zelf verantwoordelijk voor dat je er zeker van bent dat je relatie een omzetbelastingplichtig ondernemer is, wanneer je op je factuur geen omzetbelasting afdraagt, maar 'reversed charge' toepast.
